Biografie

Er was eens....

Het verhaal begint al zo´n veertig jaar geleden. Er was toen een heel irritant ventje wat overal op zat te 

tikken en te slaan. Als klein jochie drumde ik al bij verscheidende beroemde artiesten, optredens in 

programma´s als bijvoorbeeld "op volle toeren" waren aan de orde van de dag. Nu moet ik er wel bij 

vertellen dat ik een levendige fantasie had en dat ik de bands begeleide vanuit onze huiskamer achter mijn

denkbeeldig drumstel.

Nadat ik een paar jaar als airdrummer gespeeld had, waren mijn ouders overtuigd van mijn liefde voor drummen en vonden het tijd om mij op drumles te doen. Ik kwam terecht bij onze plaatselijke fanfare "Euphonia" (in Warffum, je had hier geen drum school dus echt drummen achter een drumstel was er niet bij) en na mijn eerste les kreeg ik meteen een snaredrum mee naar huis! Niks weken lang leren roffelen op een plankje met rubber en dat terwijl mijn vader nog zo zijn best had gedaan om zo'n plankje te maken. Ik was zo trots als een pauw op dat ding, en ik poetste hem dan ook zeker 2 keer per maand. Mijn eerste optredens bestonden uit marcheren door het dorp (in zo'n mooi pak met een mooie met bont beklede hoed) en af en toe hield de fanfare een uitvoering in het plaatselijke café. 

Ik had altijd veel aardigheid aan het spelen in de fanfare maar mijn droom bleef een echt drumstel. Bij ons in het dorp waren een stuk of 5 drummers die zover ik weet een drumstel hadden. Mijn beste kameraad leerde ik op de fanfare kennen (toen hij ook nog eens 3 huizen verderop naast mij kwam te wonen waren we natuurlijk onafscheidelijk) en samen waren we vastbesloten dat we drummer wilden worden in een band. Als er op school de repetities voor de jaarlijkse musical begonnen, repeteerde de schoolband in de pauzes. Wij zaten dan met onze neuzen tegen het raam gedrukt en keken dan jaloers naar de drummer, die voor die gelegenheid zijn drumstel mee naar school mocht nemen.

Mijn eerste keer achter een drumstel...........

Ik vergeet het nooit meer, het was tijdens een 25-jarige bruiloft van mijn oud oom en tante. Een familie lid van mij had gevraagd aan de drummer van het duo, dat daar toendertijd speelde, of ik een nummer mee mocht drummen. Dat vond hij geen probleem. Daar zat ik dan, aangekondigd door mijn broer en ik kon met mijn tenen net bij de pedalen komen en tijdens het spelen gleed ik steeds verder van de kruk af. Toch heb ik het nummer uitgespeeld en dat ging aardig goed (het nummer was een cover van George baker's Una Paloma Blanca). Nu wist ik het helemaal zeker ik moest een eigen drumstel! Mijn ouders zagen dat eigenlijk niet zo zitten maar kochten uiteindelijk toch een speelgoed drumstel voor mij, deze bestond uit een basdrum, 8" tom een 10" floortom en een bekken gemonteerd op de basdrum. Ik vulde hem aan met mijn snare van de fanfare en zo had ik een klein drumstel. Ik heb heel wat uurtjes gespeeld op dat ding en mijn ouders hadden spijt als haren op hun hoofd. Op een dag kreeg mijn kameraad onenigheid met de fanfare en besloot te stoppen. Ik wilde toen ook niet langer in de fanfare en stopte ook. Langzamerhand kwam er dus een einde aan de interesse in het drummen. De tijd ging vlug en toen mijn ouders besloten om naar de stad te verhuizen had ik genoeg andere dingen aan mijn hoofd en vergat zo mijn doel. 

Herintreden......

Pas op mijn achttiende begon de interesse voor het muziek maken weer terug te komen. Ik had in de tussenliggende periode wel veel naar muziek geluisterd, met name top 40 muziek. Bands als Duran Duran en U2 hadden toentertijd mijn voorkeur, totdat de Beastie Boys voor het eerst op de televisie kwamen. Ik kwam zo terecht in de rapmuziek en luisterde voornamelijk naar Eazy-E en King-Tee, Beastie Boys, Derek-B etc. etc. Een kameraad van mij was hardrocker en zo kwam ik dus in aanraking met metal. Hij liet mij een rapnummer van Anthrax horen (I'm the man) en dat vond ik echt helemaal te gek! Uiteindelijk introduceerde hij mij aan Alice Cooper en Gangreen en zo begon ik mijn rap collectie de deur uit te doen en begon metal platen te verzamelen (wel heb ik nog alle Beastie Boys Lp's ;)). Op een zaterdagavond zat ik samen met 2 kameraden videoclips te kijken van Slayer en kwamen we op het idee om ook een band te gaan beginnen. Ik wilde in eerste instantie drummen maar naar een lange discussie met mijn ouders was het al snel duidelijk, een drumstel kwam het huis niet meer in. Dit was de reden dat ik uiteindelijk voor de basgitaar koos. Het lag het dichts bij drummen (ritmesectie) en je kon het volume zachter zetten (wat uiteindelijk nooit gebeurde). Ik overtuigde mijn ouders en ik kocht mijn eerste basgitaar, eerst een poosje zonder versterker geknoeid en later een versterker erbij gekocht, en toen kon het beginnen. Ik nam les via een thuis cursus en leerde zo mijn eerste nummers uitspelen.

Na een tijdje werd het al snel duidelijk dat deze band gedoemd was om te mislukken, toch bleef ik doorgaan en kon na een jaar of 2 al een aardig stukje spelen. Ik kwam terecht in verschillende projectjes en leerde op deze manier steeds beter spelen. Kocht regelmatig Guitar magazines om de tabs die daar in stonden en zo kon ik uiteindelijk een leuk stukje Megadeth meespelen en andere verwante metal nummers. Ik heb in de beginperiode een paar jaar met een drummer gespeeld, en leerde zo de drums goed te begeleiden. We hebben samen verschillende muziekstijlen proberen te spelen, o.a: Doom metal, gewoon metal, rock, en later zelfs blues. Uiteindelijk leidde dit ook nergens naartoe. Op de ervaringen na natuurlijk. Ik ben toentertijd aan de slag gegaan met het schrijven van eigen nummers en begon met het opnemen van dit werk. Onder begeleiding van een goedkoop keyboardje waar ik drums uithaalde, en deze weer opnam op een taperecorder, dat bandje speelde ik vervolgens af op een ander tapedeck en speelde de bas mee en nam dit weer op met de taperecorder etc. etc. 

Daarna kocht ik een Atari computer en begon mijn midi studio. De geluiden hield ik uit een Roland PMA-5 en nam zo vervolgens mijn eerste demo's op. Ik had toen nog steeds contact met de drummer waar ik veel mee gespeeld had en hij wilde eigenlijk zijn drumstel wel verkopen. Ik greep mijn kans en kocht zijn drumstel en begon met een lang restauratie project. Ik woonde in die tijd in een huurflatje dus thuis drummen zat er niet in, ik besloot toen om een eigen huis te kopen en kocht een drumcabine en plaatste deze in de grootste slaapkamer. Hier zette ik ook mijn studio apparatuur neer en zo langzamerhand begon ik de midi te vervangen met echte instrumenten. Ik werkte toen met Cubase-audio, maar dit programma was eigenlijk te midi georiënteerd. Daarom ben ik toen overgestapt op Pro-tools en zo groeide de midi studio uit tot een heuse studio. Ik oefende steeds meer op het drumstel en leerde vlot nummers uit te drummen. Om mijn drummen nog meer te stimuleren besloot ik te gaan drummen in een coverbandje. Op deze manier leerde ik er veel nieuwe dingen bij en verbreedde mijn drumstijl van rock naar pop-rock.

Na een aantal obstakels besloot de band drastisch het roer om te gooien en wilden het repertoire uitbreiden met bruiloft muziek en andere stijlen waar ik totaal niets mee had. Ik besloot daarom ook om de band te verlaten en op zoek te gaan naar een nieuwe uitdaging. Al snel kwam ik in contact met nieuwe mensen en richtten samen de band "Rock-XL" op. Na een paar maanden spelen werd de band even op een zijspoor gezet en uiteindelijk met nieuwe bandleden weer opgestart. De band heeft 2 jaar lang bestaan en daarna was de koek op, het concept van de rock-coverband is letterlijk uitgeknepen door ons en daardoor hadden de meesten even geen zin meer in deze formatie. 

Eigen werk.........

Hierna heb ik weer iets meer aan eigen muziek gedaan, ook ben ik bezig geweest met andere muzikanten om samen eigen werk te schrijven. We hebben op dit moment 12 nummers op de plank liggen en er waren al wat ideeën voor andere nummers. Ik heb een jaar drumles gehad van Arjan Arkema, dit heeft zeker een groot deel techniek toegevoegd aan mijn drumspel. Nu nog steeds ben ik bezig met technieken uit te werken. Ook heb ik zelf drumles gegeven aan een aantal leerlingen. Hierdoor leerde ik zelf ook weer een boel nieuwe dingen. 

Ook werd ik weer gevraagd om te drummen in een Rock-coverband. Ik heb dit toen aangenomen en we hebben 5 jaar lang met veel plezier gespeeld in een stabiele bezetting. Helaas bleef dit niet zo en kozen een aantal leden voor andere dingen die ook belangrijk zijn. Toch hebben we een hele leuke tijd gehad met veel leuke optredens. De The Sequel (zo heette de formatie) wordt later weer nieuw leven ingeblazen door mij en zangeres Linda.

Trickwell........

Vanaf januari 2012 speel ik in een drie mans formatie Trickwell. Deze formatie bestaat uit Pascal (voorheen gitaar "The Sequel") Reinjan (eveneens voormalig Sequel lid) en ikzelf. Deze formatie speelt eigen werk, snoeiharde rock met hier en daar een scherp randje.
Na het vertrek van 2 leden van The Sequel wilden we nieuwe mensen zoeken voor een doorstart. Nadat dit niet lukte begonnen we met nummers schrijven en kwamen tot de conclusie dat we prima met 3 man muziek konden maken en zo werd Trickwell geboren. Ons eerste optreden was Battle4Bands in Nieuw-Amsterdam. In de loop der jaren kwamen er aardig wat nummers bij maar er werd nooit een Cd opgenomen. Er bestaan wel genoeg livevideo's op YouTube, hier staan ook nog een paar studio opnames met videoclips. Na het overlijden van Reinjan, in 2023, is Trickwell gestopt.

The Sequel 2.0

In 2017 kregen we het idee om The Sequel weer nieuw leven in te blazen. Mijn vrouw en ik zaten op dat moment in een coverband die eigenlijk nergens toe leidde en toen kwam de suggestie om Linda voorheen zangeres van The Sequel te vragen. Zodoende kwam het dus dat we onze band met goedkeuring van de oude bandleden wederom The Sequel doopten. Kleine verandering qua bezetting want ik had de drums verruild met de gitaar en mijn vrouw drumde. Linda deed de zang en op bas hadden we Sharon (net als mijn vrouw ex-Girls Ink) en op lead gitaar Rene.
We hebben 1 optreden gedaan met deze bezetting omdat Linda Nederland vaarwel heeft gezegd en kort daarna Sharon de band ook verliet. We kregen Arko in de plaats van Sharon en deze beztting is nu nog steeds actief. Alleen de zangers/zangeressen wisselen nog wel eens. We hadden eerst Pascal, daarna Pascal en Karin, daarna Winston, daarna Diana en nu hebben we Maaike. We hopen in deze bezetting nog een tijdje door te kunnen gaan.