Be One Of Us....

Het is 1989 en ik had juist een interview gelezen in de Aardschok met Lizzy Borden. Deze had net zijn nieuwste plaat gelanceerd getiteld Master Of Disguise en mijn interesse was gewekt. Een paar dagen later liep ik één van mijn lokale platenzaak binnen en bladerde door de metal bakken en daar vond ik hem, Master Of Disguise. Ik had ook nog een plaat in bestelling staan en deze was die dag net binnen en de verkoper bracht mij hiervan op de hoogte. Ik moest de plaat van Lizzy eerst weer terugleggen omdat ik niet genoeg geld had om beide platen te kopen maar een paar dagen later kon ik hem gelukkig alsnog ophalen en een nieuwe Lizzy Borden fan was het resultaat van dit verhaaltje. Ruim 30 later krijg ik de kans om hem te laten signeren door de master himself.

Lizzy Borden is een Amerikaanse metalband opgericht door zanger Gregory Charles Harges en drummer Joey Scott Harges met gitaristen Gene Allen, Tony Matuzak en op basgitaar Mike Davis. Het publiek maakt kennis met het nummer Rod Of Iron die op Metal Massacre IV staat op het Metal Blade label. Kort daarna brengt de band de Ep Give´m The Axe uit en zo begint het avontuur van de band Lizzy Borden. Gregory is fan van onder andere Alice Cooper en hij doet net als zijn voorbeeld goed volgen en noemt zichzelf Lizzy Borden. Toen ik voor het eerst het interview las en de persfoto erbij zag staan dacht ik gelijk, dit is de blonde Alice Cooper. Waar Alice een hardrock band blijft en misschien met Raise Your Fist And Yell nog het dichts bij het genre van Lizzy komt, is Lizzy Borden een echte metalband. Ik heb Lizzy en Joey en de muzikanten die hij op dat moment in dienst had 2 keer gesproken, 1 keer in Frankrijk en 1 keer in Duitsland en moet zeggen dat Lizzy een hele normale man is gebleven. Na Alice Cooper zeker een van de aardigste zangers die ik heb gesproken.

Give ´Em The Axe...

Links de 1984 Amerikaanse Metal Blade Records Ep daarnaast, de 2021 Europese Metal Blade Records Ep op roze/wit gemarmerd vinyl en daarnaast de Europese Metal Blade Records Ep op blauw/wit gemarmerd vinyl.

In 1984 verschijnt het eerste wapenfeit in de vorm van een bijl. Give 'Em The Axe een Ep met 4 nummer waarvan 3 van de band en 1 cover (Rainbow's Long Live Rock And Roll). Het eerste nummer en titelnummer is geschreven door de gehele band de nummers Kiss Of Death en No Time To lose zijn van de hand van Lizzy en Tony Matuzak. Achter de knoppen zit voormalig muziek journalist en oprichter en eigenaar van Metal Blade Records, Brian Slagel. De vriendschap tussen Lizzy en Brian gaat dus al meer dan 40 jaar mee. De plaat is in 14 verschillende versies verschenen waaronder 6 her-persingen en 2 Japanse her-uitgaves Cd versies (promo en gewoon). De Cd versies zijn de heilige graal wat wel bijzonder is want meestal is de eerste persing vinyl van een debuut het duurst.

Linksboven de 1985 Amerikaanse Metal Blade Lp daarnaast, de 2018 Amerikaanse Metal Blade her-persing op blauw gemarmerd vinyl.
Links midden de 2018 Europese Metal Blade her-persing op transparant goud bruin gemarmerd vinyl en daarnaast de, 2018 Europese Metal Blade her-persing op wit/blauw splatter vinyl.
Links onder de 1994 Amerikaanse Metal Blade Cd en daarnaast, de 2002 Europese Cd heruitgave en daarnaast, de Italiaanse RTT records cassettebandjes in zwart, transparant metallic en blauw.

1985 is het jaar van het eerste full length album van de band getiteld Love You To Pieces. De plaat is wederom een band plaat geworden waar iedereen een steentje bijdraagt. Brian Slagel tekent wederom als producer van het album. Het album bevat bijna allemaal nieuwe nummers alleen het nummer Rod Of Iron is eerder uitgebracht op de verzamelaar Metal Massacre IV. Persoonlijke favorieten op dit album zijn, Psychopath, Love You To Pieces en Rod Of Iron.

Links de 1986 Europese Metal Blade 2 Lp en rechtsboven, de 2007 Amerikaanse Metal Blade Dvd en daaronder de 1996 Amerikaanse Metal Blade Cd.

Nog geen jaar later komt de band al met een live album, The Murderess Metal Road Show. De opnames worden gemaakt tijdens de show in de Chuck Landis Country Club in Reseda Californië. Tijdens het optreden wordt het volledige debuut Love You To Pieces gespeeld met aanvulling van nummers van Give 'em The Axe Ep en, ver voor Guns 'N Roses het coverden, Live And Let Die van The Beatles. De show is een afgeleide van de Alice Cooper shows, met hier en daar wat theatrale stukjes. Lizzy heeft zelfs Alice zijn toy-box nagemaakt waarin een bevallige dame het leven laat nadat Lizzy haar met een bijl bewerkt. De eerste en tevens tot dusver de laatste live plaat van Lizzy is een geslaagd project geweest en de band laat zien dat ze kunnen spelen en dat de metal wereld voortaan maar beter rekening houdt met hun aanwezigheid.

De 1986 Enigma Records Japanse promo single.

Singles is voor veel metal bands niet echt een optie maar als promotie materiaal wordt het nog wel gebruikt. Om Lizzy op de kaart te zetten in Japan wordt er daarom een promo single gemaakt en rondgestuurd in Japan. Het is natuurlijk promotie materiaal voor de komende Lp, Menace To Society, de tweede Lp van de band.

Linksboven de 1986 Europese Metal Blade Lp en daarnaast, de 2018 Amerikaanse Metal Blade her-persing Lp en daarnaast de Amerikaanse Metal Blade Cd.
Links Onder de 2018 Europese Metal Blade her-persing op rood met paars witte splatter en daarnaast, de 2018 Europese Metal Blade her-persing op clear blue sky marbled vinyl en daarnaast de 2002 Europese Metal Blade Cd reissue.

Even na de release van de Murderess Metal Roadshow komt dan een nieuw studio album uit getiteld Menace To Society. De plaat ligt in het verlengde van Love You To Pieces dus weinig vernieuwends op een klein dingetje na, Tony Matuzak is vervangen door Alex Nelson. Op de cd reissue staan nog een aantal bonus tracks en één daarvan, Betrayer, is nog medegeschreven door Matuzak maar de nummers op de gewone plaat zijn allemaal geschreven door de band zonder Matuzak maar met Alex Nelson.

Persoonlijk is dit mijn minst favoriete Lizzy album (er is altijd een album wat je minder snel zal pakken) maar dat houdt niet in dat het slecht is. Integendeel zelfs want Notorious is zeker een van mijn favoriete nummers maar de betere platen komen nog.

Linksboven de 1987 Europese Metal Blade Ep en daarnaast dezelfde maar dan gesigneerd door Lizzy, Alex en Joey.
Onderaan de 1995 Amerikaanse Metal Blade Cd.

Begin 1987 krijgen we wederom een Ep in de vorm van Terror Rising. Of dit nu echt nodig is laten we even in het midden want de Ep brengt weinig nieuwe songs. De plaat opent met Give 'Em The Axe (re-mixed) gevolgd door een cover van Jefferson Airplane, White Rabbit. Daarna krijgen we een live versie van Rod Of Iron als afsluiter van kant A. De opener van Kant B is ook geen onbekende maar een zeer geliefd nummer onder de Amerikanen namelijk, American Metal gevolgd door wederom een cover. Deze keer is het een nummer van The Tubes, Don't Touch Me There. Lizzy doet dit samen met Betsy Weiss die actief was in de bands The Boxboys en Bitch en later nog Witch en nog weer later een soloplaat uitbracht onder haar eigen naam. Weiss zat ook bij Metal Blade en daar ligt dan waarschijnlijk ook de connectie. De plaat gaat verder met Catch Your Death een van de weinige 'nieuwe' nummers gevolgd door Terror Rising wat je nauwelijks een nummer kunt noemen. Een beetje een matig product want Lizzy kan veel beter en gelukkig zien we dat terug in de volgende release.

Links de 1987 Nederlandse Metal Blade single en daarnaast de 1987 Japanse Enigma Records promo single.

Als teaser voor het volgende album krijgen we in Nederland een single release van Me Against The World. In Japan worden weer promo singles rondgestuurd en in Amerika promo 12"singles en flexi-discs. Bijzonder dat in Nederland de single gewoon uitgebracht wordt als enige land ter wereld. Dit maakt deze single ook super zeldzaam maar als je hem vind hoef je niet te rekenen op immense bedragen. Je koopt deze single nog beneden de €20,00 maar je moet hem wel vinden. Lizzy heeft een aantal verzamelaars wereldwijd maar niet genoeg om de waarde van het materiaal flink te doen stijgen. Aan de kleine oplages van her-persingen kun je al merken dat de verwachtingen niet erg hoog zijn. Dit legt de lat erg laag voor verzamelaars om dan ook daadwerkelijk alles te kopen wat ooit uitgebracht is en dat is zeker een haalbare kaart.

Linksboven de 1987 Amerikaanse Metal Blade testpersing daarnaast, de 1987 Amerikaanse Metal Blade met hypesticker Lp en daarnaast, de 1987 Europese Metal Blade Lp gesigneerd en daarnaast de 1987 Nederlandse Roadrunner picturedisc .
Links midden de de 2021 Amerikaanse Metal Blade Lp op zilverkleurig vinyl, daarnaast de 2021 de Amerikaanse Metal Blade Lp op orange/blackdust vinyl, daarnaast de 2021 Europese Metal Blade Lp op zonnebloem geel vinyl en daarnaast, de 2021 Duitse Metal Blade Lp op clear red/yellow splatter.
Linksonder de 1995 Europese Metal Blade Cd en daarnaast de 1987 Metal Blade testpressing en daarnaast de 2021 Duitse Metal Blade reissue Cd.

Eind 1987 wordt het voor mij pas echt interessant met de release van Visual Lies. Op deze plaat horen we ineens een iets volwassener geluid van de band. Hoewel de band weinig verandering heeft ondergaan, alleen Alex Nelson is vervangen door Joe Holmes, zijn de nummers toch anders dan de voorgaande releases. De opener Me Against The World is een echte Lizzy Borden anthem maar nog niet echt spannend en het daaropvolgende Shock en Outcast brengen daar ook nog weinig verandering in maar met een song als Den Of Thieves... daar wordt mijn aandacht zeker door getrokken. Na deze kraker komen we met Eyes Of A Stranger even in iets rustiger vaarwater maar met de bemoedigende Be Cruel And Be Dangerous komen we aan bij het meesterwerk van deze plaat Lord Of The Flies, met name de prechorus zorgen bij mij voor kippenvel. Het nummer Voyeur is weer een lekker midtempo nummer en het laatste nummer is het slepende Visions die de plaat tot een goed einde brengt.
Joe Holmes is dan nieuw bij de band maar draagt zijn steentje bij in de nummers, Shock, Den Of Thieves en Visions. Of de stempel die Holmes op Lizzy´s werk drukt nou het verschil maakt of dat de band gewoon muzikaal gegroeid is laten we in het midden. Holmes vertrekt overigens een jaar later alweer en gaat aan de slag bij artiesten als David Lee Roth en later bij Ozzy Osbourne.

Linksboven de 1989 Europese Roadrunner Records Lp en daarnaast de 1989 Amerikaanse Metal Blade Lp.
Linksonder de Europese Roadrunner Records Cd en daarnaast de 2007 Duitse Metal Blade Cd/Dvd.

In 1989 verschijnt de plaat Master Of Disguise en is Lizzy's eerste soloalbum. De complete band wordt ontslagen na de Visual Lies toer en Lizzy besluit alleen verder te gaan samen met zijn broer Joey natuurlijk. Misschien een bijzondere keuze maar op zich geen verkeerde want Master Of Disguise is een dijk van een plaat. Voor de plaat wordt dan ook alles uit de kast getrokken, een leger aan muzikanten en een waar orkest. De enige oudgediende die nog een paar deuntjes meespeelt naast Lizzy en Joey is Mike Davis. Ook het vleermuis logo moet eraan geloven want er prijkt een nieuw logo op de plaat. De opener Master Of Disguise kan zomaar zwaar geïnspireerd zijn door Alice Cooper´s Pain maar dan met een bombastischere compositie. One False Move is een nummer waar de vocalen van Lizzy extra belicht worden omdat het nummer voornamelijk basgitaar en snaredrum is. Het album biedt genoeg sterke songs waaronder Psychodrama, Roll Over And Play Dead, Be One Of Us, zelfs de ballads Never Too Young To Die en Waiting In The Wings zijn in mijn beleving top songs. De single We´ve Got The Power vertegenwoordigt het album niet echt omdat er veel sterkere songs op staan. Lizzy is er eigenlijk van overtuigd dat een rockanthem de weg naar het succes zal zijn. Later in zijn carrière zien we daar meer tekens van.
Ik kan me nog herinneren dat er bij een recensie in de Aardschok stond dat Lizzy meer moest gaan touren omdat hij bij de vorige 2 albums geen wereldtoer had gedaan. Als Lizzy nu weer niet zou gaan toeren dan moest hij zijn naam maar veranderen in Lizzy Boredom. Dat laatste bleek niet nodig want er kwam een wereldtournee, en Lizzy trad ook op in Nederland (ik meende Tilburg) maar dit alles mocht niet baten want uiteindelijk zou de meester van vermomming zich zo goed camoufleren dat we de komende 11 jaar niets meer van hem zien. Lizzy Borden is een act die moeilijk aan de man te brengen is wereldwijd. Dit soort bands krijgen daarom te weinig toersupport en daarom blijven ze voor een heleboel metalfans onbekend. De laatste keer dat hij in Nederland was is al weer even geleden (11 jaar ten tijde van dit schrijven) en toen kreeg ik nog te horen van sommige metalfans die hem gezien hadden dat het een goede band was maar ze hadden er nog niet eerder van gehoord. Dat is eigenlijk best wel triest na een bestaan van toen 28 jaar. Lizzy Borden blijft in ieder geval een ondergewaardeerde band en met de opkomst van de grunge houd Lizzy het blijkbaar voor gezien en stopt ermee.

Linksboven de 2000 Europese Metal Blade promo Cd, daarnaast de 2011 Italiaanse Night Of The Vinyl Dead Records Lp en daarnaast dezelfde en daarnaast de 2000 Europese Metal Blade Cd.
Linksonder de 2021 Amerikaanse Metal Blade Lp op clear warm grey vinyl, daarnaast de 2021 Europese Metal Blade Lp op roze wit gemarmerd vinyl en daarnaast de 2021 Europese Metal Blade Lp op blackcherry gemarmerd vinyl.

Een slordige 11 jaar na de laatste release Master Of Disguise maakt Lizzy Borden een comeback. Het vleermuis logo is weer terug en naast Joey Scott is ook oudgediende Alex Nelson van de partij. Nieuwkomer Marten Anderson (o.a George Lynch en tegenwoordig Lita Ford) verzorgd voor een deel de baspartijen samen met Joey Vera en oudgediende Mike Davis. Nog voor dat de plaat uitkomt krijg ik de promo-Cd op mijn schoot geworpen. Ik was er best een beetje huiverig voor om de Cd af te spelen maar toch maar gedaan. Het was gelukkig ongegronde angst want de plaat is één van de beste die Lizzy gemaakt heeft. De opener There Will Be Blood Tonight zet gelijk de toon en behoort zeker tot mijn favoriete Lizzy nummers. Andere steengoede tracks zijn voor mij State Of Pain en Zanzibar, met name de laatste is een top compositie. Met het nummer Generation Landslide wordt nog een klein eerbetoon aan Alice Cooper gedaan en met (This Ain´t) The Summer Of Love ook een klein eerbetoon aan de Blue Öyster Cult. Een comeback maken is niet gemakkelijk en in Lizzy's geval misschien het best vergelijkbaar met een al overleden monster weer tot leven wekken zoals Frankenstein dat ooit deed maar het monster leeft weer en is gezonder dan ooit. Ook worden er een aantal shows gedaan en ik zie Lizzy voor de eerste keer op Wacken Open Air in Duitsland. Het was een memorabel moment om hem op het podium te zien samen met Joey, Marten en Alex Nelson. Een kleine vier jaar later overlijdt Alex Nelson bij een frontale botsing. Alex had net daarvoor besloten om niet meer te gaan touren.

Links de 2012 Italiaanse Night Of The Vinyl Dead Records en daarnaast de 2007 Europese Metal Blade Cd.

7 jaar duurt het voordat er weer een nieuw album uitkomt maar dan wel één van topkwaliteit. Appointment With Death, een afspraak die we allemaal een keer na moeten komen, is een zeer verzorgd album. Kosten noch moeite worden bespaard en met namen als Corey Beaulieu (Trivium), George Lynch, Dave Meniketti (Y&T) en Ira Black (Vicious Rumours) als gitaristen en sparring partners zit je wel goed. De opener Abnormal Live is hard en sinister en het daaropvolgende Appointment With death bind ook niet in pas met Live Forever wordt er wat gas terug genomen. Verder houdt de plaat een mix van deze drie voorgangers aan met hier en daar de bekende meezing refreintjes. Deze plaat ligt dan ook wel een beetje in de lijn van zijn voorganger Deal With The Devil met misschien iets gewaagdere composities. De live band bestaat op dat moment uit, Joey Scott, Ira Black, Marten Andersson maar omdat de band te weinig tourt besluit Ira al snel weer met andere bands mee te gaan. Ik zie de band in 2012 tijden Hellfest in Frankrijk met Dario Lorino en A.C Alexander op gitaar en Marten Andersson nog steeds op bas. Dit is ook het jaar dat het album voor het eerst uitgebracht wordt op vinyl door Night Of The Vinyl Dead Records in een zeer karige oplage namelijk 250 stuk wereldwijd. Ik krijg in 2019 de kans om de plaat te laten signeren door Lizzy, Ira, Joey en de Salas broertjes.

Hellfest 2012, France.

Linksboven de 2018 Europese Metal Blade Lp op blauw transparant paciffic gemarmerd daarnaast, de 2018 Amerikaanse Metal Blade Lp op olijfgroen/zwart gemarmerd vinyl en daarnaast de 2018 Amerikaanse Metal Blade Lp op grijs gemarmerd.
Links onder de 2018 Europese Metal Blade digipack Cd en daarnaast de 2018 Europese Metal Blade Lp gesigneerd en daarnaast de 2018 Europese Metal Blade Lp op bourgondisch transparant vinyl en daarnaast de 2018 Amerikaanse Metal Blade Cd.

In 2018 verschijnt er weer een nieuw Lizzy album getiteld My Midnight Things. Deze keer speelt Lizzy zelf alles in op de drums en sommige keyboard parts na. Het album staat vol met nummers met een rock anthem potentie en dit is waarschijnlijk de opzet geweest. Lizzy wil meer publiek trekken en door de muziek te vereenvoudigen kan hij tijdens het festival seizoen aardig wat zieltjes winnen. Nummers als Long May They Haunt Us en My Midnight Things zijn ook absoluut niet slecht maar met Appointment With Death in het achterhoofd is deze plaat aardig aan het verbleken. De digipack Cd is aangevuld met 3 bonus nummers waaronder Waiting In the Wings akoestisch van het album Master Of Disguise.
Een groots opgezette toer staat ook niet echt in de planning en in Europa zijn we blij dat we Lizzy in 2019 kunnen aanschouwen tijdens het Rockhard Festival in Gelsenkirchen. Natuurlijk zijn we present en krijgen we de kans om aardig wat platen te laten signeren.

Rockhard Festival 2019, Germany, Gelsenkirchen.

Bootleg Dvd Rockhard Festival.

Als je regelmatig het internet afspeurt kom je nog wel een leuke dingen tegen. Ik had na het Rockhard Festival Lizzy nog gevraagd of er nog een Dvd uitgebracht werd van het optreden in Duitsland. De beelden waren er immers al want in Duitsland worden de meeste grote festivals allemaal uitgezonden via streams. Lizzy antwoorde dat die beslissing ligt bij Metal Blade en vervolgens kwam er dus geen Dvd. Zo kwam ik bij een bootleg Dvd handelaar terecht die het wel de moeite waard vond om de opnames uit te brengen. Het leuke aan de opnames is dat ik er zelf ook nog op sta samen met mijn vrouw en onze Duitse Lizzy fanatieke vriendin Sandra. Zoals bij elke Lizzy borden show staan wij altijd vooraan dus is het niet moeilijk om ons te spotten.